Oh Henk,
Wat zijn we allemaal verdrietig dat we jou nu al moeten missen!
Het was zo vanzelfsprekend om jou in ons A-Kwartier tegen te komen om dan even een grapje of een praatje met je te maken over de buurt en over alles wat jou interesseerde. En dat was nogal wat!
De Nederlandse taal en het correcte gebruik daarvan hield je nogal bezig. Jouw eigen boekenkast stond zelfs geportretteerd met jou ervoor staand, in een speciale editie van Boekhandel Godert Walter, waarbij je trots jouw Reinaert de Vos en de edities van Roald Dahl en Vestdijk toonde. Jouw bijdragen en reportages als redactielid van onze buurtkrant waren van hoge kwaliteit en werden daarom erg graag gelezen. Jouw allerlaatste bijdrage voor de A-Krant was een waar meesterwerkje: samen met jouw vriend Anne Bergsma interviewde je onze beroemde buurtgenoot en dichter Jean Pierre Rawie en maakte er -op de voor jou zo karakteristieke wijze- een fraai artikel van.
Al had je economie gestudeerd: in het VNG blad kwamen we jou tegen in een groot artikel over jou bij OOG, de lokale tv zender, waar je jouw roeping vond als cameraman. Daarin vertelde je, dat camerawerk zo leuk te vinden, dat je nooit met pensioen zou willen gaan en ermee door wilde tot je er zo ongeveer bij neerviel.
Corona stak een spaak in jouw wiel: van de een op d’ andere dag bleek het virusgevaarlijk te zijn om jouw geliefde werk uit te voeren!
Terugblikkend zien we jou in en namens ‘t bestuur van Buurtvereniging Het A-Kwartier functioneren als succesievelijk penningmeester en daarna -tot voor kort- als secretaris van korte en bondige agenda’s en verslagen, als markant inspreker bij Gemeenteraadscommissies waar je binnen 1 minuut kon zeggen waar het op stond, als enthousiast actievoerder tegen alllerlei vormen van overlast, als rustig overlegger met instanties, als manusje van alles bij al onze buurtactiviteiten. Waarbij de biljartclub, de maandeljkse buurtborrel, de wijnproeverijen en de jaarlijkse boottocht over het Reitdiep wel tot jouw favorieten behoorden. Waar hielp je eigenlijk niet aan mee als uiterst betrokken buurtgenoot?
We deelden onze voorliefde voor humor, treinen en vooral ook voor fietsen. Met weemoed vertelde je over jullie gezinsfietsvakanties op het Kanaaleiland Sark en ik wist jou en fietscollega Henk Nienhuis zo gek te krijgen, dat jullie om de beurt zomers de buurt meenamen op fraaie fietstochtjes rondom Stad -inclusief pitstop op een zonnig terras- onder het motto: Fietsen met Henk.
Onze vormgever Han Santing ontwierp daarvoor ook -zoals nu blijkt- voor de allerlaatste keer, weer een prachtige poster, zoals jullie hier zelf kunnen zien. Oh Henk, wat zullen we jou verschrikkelijk missen.
Als dank voor alles wat je al die jaren voor jouw en onze buurt hebt gedaan wil ik mede namens alle bewoners uit het A-Kwartier het passende gedicht van de door jou geinterviewde dichter Jean Pierre Rawie voorlezen:
A-Kwartier
Ik heb dit pand in deze buurt
Uitsluitend voor beperkte tijd,
Tot ik verhuis of overlijd
En op mijn beurt verdwijn, gehuurd.
De buurt is minstens evenzeer
Het onvervreemdbare domein
Van allen die er niet meer zijn,
De buurtbewoners van weleer.
Ik hoor hun voetstap, waar ik ga,
als weerklank van de mijne gaan
‘s nachts in de Visserstraat, de Laan
en langs de kades van de Aa.
De tijden schuiven door elkaar,
terwijl ik lopend door de wijk
naar de vertrouwde gevels kijk;
mijn biotoop van zo veel jaar.
Webredactie